Sleen MC1 – VV Rolde MC1 (3 – 1)
Gelukkig hebben we in Sleen een sporthal waarbij het dak niet instort als er een beetje sneeuw valt. In Amsterdam was te zien waar er op de Arena precies bezuinigd was tijdens de afwerking. Maar goed dit heeft natuurlijk niks met MC1 te maken, alhoewel het woordje afwerken wel een link heeft.
De dikkke Van Dale schrijft keurig: het laatste doen wat nog moet gebeuren als omschrijving bij het woord afwerken. Alleen onze dames hebben nogal eens de neiging om de hartslag van het publiek te willen regulieren, wat er voor zorgt dat er menig ouder met hartkloppingen en zuurstofgebrek de tribune afkomt.
Het begon al in de eerste set, met natuurlijk de wetenschap de de beide teams gelijk stonden en dus wel eens aan elkaar gewaagd konden zijn. Hier komt natuurlijk ook een factor geluk om de hoek kijken maar soms moet je geluk afdwingen. Het ging dan ook heel lang gelijk op waarbij VV Rolde uiteindelijk aan het langste eind trok met 24-26. Dit beloofde een zinderende wedstrijd te worden in de overigens goed gevulde sporthal. Al heb ik soms het idee dat onze tribune altijd het luidruchtigste is in positieve zin.
De tweede en derde set waren een lust voor het oog waarbij er door Sleen wel verzuimd werd om goed afstand te nemen van de tegenstander. Maar er was plezier, er werd gelachen om elk punt wat werd gewonnen en elkaar aangemoedigd als het punt naar de nadere kant ging. De spanning werd goed gedragen en Sleen is eigenlijk niet in de problemen meer geweest. De vierde set werd uiteindelijk nog heel close, maar de factor geluk was in deze set aan de kant van onze dames van MC1.
Overigens zou het leuk zijn als we eens wat shirtvulling konden regelen, wellicht dat er nog mensen zijn die dit aan onze sponsorcommissie kunnen doorgeven. Daarnaast wil ik iedereen weer uitnodigen om de geheimen van MC1 eens te komen bekijken, want naast DS1 hebben wij die natuurlijk ook.
Met sportieve groet
Simon Driepunter