VC Sleen HS1 – Dalen HS1 (2 – 2)
Wat wedstrijdverslagen betreft, heb ik het gevoel alsof ik uit een winterslaap wakker ben geworden, ook al zou je bij deze kou eerder blijven slapen. Het laatste wedstrijdverslag schreef ik na de wedstrijd op donderdag 7 februari.
De wedstrijd erna op 16 februari zat ik op een terrasje in de zon met ruim 20 graden op een Spaans eiland en gisteren was mijn eerste wedstrijd weer na 7 februari.
Het was een wedstrijd waarbij je na afloop met een katterig gevoel blijft zitten. De eerste set kenmerkte zich door een festival van persoonlijke fouten, maar aangezien dat voor beide teams gold, bleef het lang onzeker hoe de set zou eindigen. Wij trokken aan het langste eind met 25-23.
Wij startten de tweede set goed en het spel bleef zeer verzorgd en het was niet verwonderlijk dat deze set met 25-11 werd gewonnen.
Je zou dan denken en verwachten dat de derde set al bijna binnen was, maar dat bleek helemaal niet het geval. Het lukte het basisteam van de tweede set maar niet om het goede spel door te trekken. Het liep weer ouderwets niet. Er ging heel veel fout, terwijl nu alles bij Dalen lukte. Alles werd nog uit de kast gehaald, maar Dalen trok met 20-25 deze set naar zich toe. Je weet dan dat de vierde set niet gemakkelijk zal zijn en dat bleek ook: Dalen bleek beter met de kansen om te gaan dan wij en won deze set met 19-25.
Met een katterig gevoel keken we in de kantine op de wedstrijd terug. Vooraf zouden we tevreden zijn geweest met een gelijkspel en als je met 0-2 achterstaat en gelijkspeelt, ben je ook tevreden, maar met een 2-0 voorsprong baal je bij de uitslag 2-2.