Het doorlopend verhaal van Sleen Heren 1.
Terwijl Nederland zich bezig hield met o.a. wie de nieuwe Mary Poppins zou worden, wel of geen kilometerheffing en of er nu wel of niet een Elfstedentocht komt, heeft SH1 zich twee wedstrijden lang (acht sets derhalve) in het zweet gewerkt.
De ene wedstrijd leverde echter meer zweet op dan de andere. Een verklaring waardoor zoiets mogelijk is, kan helaas niet gegeven worden.
De eerste wedstrijd in het nieuwe jaar speelde zich af in het knusse Musselkanaal. Doordat het tijdstip van de wedstrijd vervroegd was, kon Sleen met een vrij brede selectie aantreden. Dit keer ontbraken alleen Jan (Stegen) en Ronny. Omdat de heenmatch in Sleen vrij gemakkelijk door Sleen met 3-1 was gewonnen, waren de Sleener heren blijkbaar van mening dat de terugmatch net zo eenvoudig afgewerkt zou kunnen worden.
Die mening hoefde na de eerste set nog niet bijgesteld te worden. Doordat MSK zelf heel veel fouten maakte, stond er aan het eind van de set 15-20 op het scorebord.
De tweede set leverde een heel ander beeld op. De fouten die MSK in de eerste set nog wel maakte, verdwenen als sneeuw voor de zon. In no-time stond er 20-12 op het scorebord. Mede doordat Sleen aanvallend veel te slordig speelde en verdedigend veel te statisch was. De 1-1 stand in sets was daarom ook volledig terecht. Het publied dat aanwezig was, was het daar volledig mee eens.
De twee daaropvolgende sets waren nagenoeg identiek: een met zichzelf worstelend Sleen dat de handen vol had aan een toch ook niet geweldig spelende MSK. Dat uiteindelijk toch nog drie punten toegevoegd konden worden aan het puntentotaal van Sleen had dan ook meer te maken met het nog minder overtuigende spel van MSK dan met de kwaliteit van het Sleener volleybalspel.
Kortom: snel vergeten en op naar de volgende (thuis)wedstrijd, tegen Fortuna.
Broekveld, 23 januari
Dit keer ontbraken Ronny & Harjo om uiteenlopende redenen, terwijl zij eigenlijk niet gemist konden worden. Tegen directe concurrent (wij: tien gespeeld, 22 punten; zij: 23 uit negen) moest eigenlijk gewonnen worden. Dat bleek ook wel uit de getoonde inzet door de Sleener heren. Hard werkend kon Fortuna goed weerstand worden geboden. Hoewel het team uit Schoonoord meer lengte en power in huis had, deed het team uit Sleen daar niet veel voor onder.
De eerste set ging echter nipt verloren met een stand van 21-23. In de tweede set nam Fortuna vrij snel een voorsprong en gaf deze de gehele set niet meer uit handen: 16-20.
In de daaropvolgende set lag het initiatief gehele bij Sleen en tot aan de stand 17-12 leek het erop dat deze set naar het Sleener team zou gaan, maar plotseling stokte er iets in het aanvalsspel van Sleen. Fortuna profiteerde daar goed van en wist toch nog vrij simpel met 17-20 de set naar zich toe te trekken.
In de vierde set speelde Sleen in een iets andere opstelling dan het gewend was. Dat bracht zoveel verwarring met zich mee dat Sleen geen moment “in de wedstrijd zat” en deze set ging gemakkelijk met 12-20 naar Fortuna. Jammer dat het niveau van de vorige drie sets niet gehaald kon worden. Dan had er zeker een winstpuntje ingezeten.
In de kantine werd later nog het één en ander geanalyseerd en de conclusie getrokken dat als Sleen de goeie dingen uit deze wedstrijd meeneemt naar de volgende wedstrijden, nog menig punt toegevoegd kan worden aan het tot nu toe behaalde aantal.
Blijft de vraag: is het leuker om met acceptabel volleybalspel met 0-4 te verliezen dan met gerommel en gepruts met 3-1 te winnen? Wie het weet mag het zeggen!