Oranje -Nassau MC2 – Sleen MC1 (1 – 3)
Volgens de meeste van ons is een Tom Tom heel erg handig omdat je dan niet meer zelf hoeft na te denken hoe je ergens moet komen. Ik denk imiddels dat Tom Tom een contract met Shell heeft om de meest slechte route te bedenken.
Daar komt bij dat er niets boven Groningen gaat, dat wil zeggen als je er uberhaupt komt. Groningen heeft namelijk besloten om via rotondes je niet op je plek van bestemming te laten aankomen. Dus terwijl enkele van ons al aan de koffie zaten, waren anderen nog druk bezig te ploeteren in de sneeuw om op de juiste plek te komen. Sterker nog er werden zelfs weddenschappen afgesloten wie er wanneer en waar zou aankomen. Maar als je drie keer dezelfde rotonde hebt gezien dan kan je geen Tom Tom meer zien. Gelukkkig begon de wedstrijd iets later in de ijskoude sporthal, wij denken om energie te besparen. Dit zal ongetwijfeld de reden zijn geweest dat de eerste set in een oogwenk naar de tegenstander ging, middels enkele harde goed geplaatste service ballen waar Sleen geen antwoord op had (25-13). De meiden waren nog verblind door de sneeuw en nog niet helemaal warm denken wij.
Met vereende krachten in het veld en op de tribune werd er goed begonnen aan de tweede set en daar was een tegenovergesteld plaatje te zien 17- 25. Sleen serveerde hard en precies en haalde geheel verdiend ook de derde set binnen met 20-25. Wel zagen we in alle sets een nieuw verschijnsel, als de bal in was dan bewoog de leidsvrouw haar handen omhoog en als de bal uit was dan ging er een hand omlaag. Volgens lokalen kwam dat omdat het een vrijwilligster was, de supporters van Oranje-Nassau waren zo vriendelijk om ons het nummer RondomTien te geven om ons verhaal te kunnen doen.
Maar goed, ik hou nogal van statistieken om tot de feiten te komen en dus ben ik vervolgens een gaan turven hoe vaak er dit keer drie keer werd gespeeld, welke dingen er goed en niet gingen etc. Vooral in de vierde set ging het drie keer spelen plotseling heel erg goed wat er uiteindelijk toe leidde dat Sleen de wedstrijd naar zich toe trok met 25-21. Echter als je alle punten optelt is het verschil heel klein namelijk 83-88. Waarschijnlijk heeft de sneeuw ons allen een beetje afgeleidt. Wat wel opvallend is, is dat veel van onze dames een paardenstaart dragen, maar dat zal wel toeval zijn.
Volgende week spelen we thuis en hebben we dus geen Tom Tom nodig, er gaat niets boven Sleen!
Met sportieve groet
Simon Driepunter.