VC Sleen MC1 – Thalassa MC1 (0 – 4)
Dit was zo'n typische zaterdagmiddag waarbij ik heimwee kreeg naar mijn eigen sportjeugd. Vanaf zaterdagochtend op de club aanwezig zijn (bij mijn voetbalclaub SO Soest destijds), je eigen wedstrijd spelen en kijken dan bij de oudere teams.
Aan het eind van de dag stond je dan strak van de smiles, trekdroppen, colaflesjes en zwart-wit en durfde je eigenlijk niet om nog een gulden te vragen bij je vader voor de flipperkast. 's Avonds dan heerlijk met een broodje kroket achter de buis en nagenieten van de dag. Het was zaterdag typisch zo'n dag bij VC Sleen die gezelligheid en clubgevoel diep in mij het gevoel van vroeger terug gaven en mij aan het eind van de dag deed nagloeien van plezier. Kleine enthousiaste mini's die dartelend dwars door alle velden renden, tieners die tellen en tegelijkertijd kunnen Whatts'appen en ook nog met hun vrienddinnen kunnen praten en een sporthal vol strijd en plezier. 's Middags de oudere jeugd die best volle tribunes trok en als klap op de vuurpijl een goed gevuld avondprogramma met de topper tegen de koploper van Dames 1.
De meeste meiden van MC1 hebben zaterdagavond een aantal dingen geleerd van Dames 1, want die blijven ondanks een 0-4 verlies de hele wedstrijd plezier maken. Dit zagen we ook al terug bij MC1 tegen Thalassa, want ondanks dat onze meiden een geweldig gespeelde wedstrijd en met 0-4 hadden verloren liepen ze lachend en met opgeheven hoofd naar de kleedkamer. En terecht dames, wat een vechtlust, wat een inzet en wat hebben jullie het de koploper moeilijk gemaakt. Het lijkt haast wel dat jullie een goede tegenstander nodig hebben om zo goed te spelen. Helaas was de service van nummer 69 te sterk, want anders hadden jullie echt een goede kans gemaakt om een paar setjes af te snoepen. Wat hebben we allemaal genoten van deze leuke wedstijd. Helaas kon Manon niet meedoen wegens hevige buikpijn, maar ze was er wel bij, we hopen dat het alweer iets beter met je gaat.
Volgende week zaterdag tegen VV Rolde en dan zetten we deze goede lijn qua spel gewoon weer verder.
Met sportieve groet
Simon Driepunter